Kolor aury jest zwierciadłem charakteru i emocji człowieka. Barwy podstawowe określają osobowość. Pokazują, czy koncentrujemy się na świecie materii, czy podążamy ścieżką rozwoju duchowego. Odcienie barw i kolory promieniujące zdradzają myśli, plany i zamiary. Ważne są również zestawienia kolorów w aurze. Niektóre współgrają ze sobą, a inne walczą, osłabiając się Kolor ludzi dynamicznych, nastawionych na cel i mających energię, aby go osiągnąć. „Czerwoni” to urodzeni przywódcy, dążą do osiągnięcia życiowych sukcesów. Robią to niezwykle skutecznie. Nierzadko zajmują odpowiedzialne stanowiska, są stworzeni do kierowania zespołem. Mają charyzmę i elektryzującą osobowość. Czerwień z żółtą otoczką oznacza altruizm i dobroć, wpadająca w brąz interesowność i plotkarstwo. Bardzo ciemna czerwień to złośliwość, odcień nienasycony – brak równowagi psychicznej, a szkarłat jest oznaką dumy i pychy. Wady: nerwowość, egocentryzm. Pomarańczowy Każdy chciałby mieć przyjaciela z taką aurą. To wspaniali ludzie, mili, opiekuńczy i radośni, otwarci, zawsze chętni do pomocy i współpracy. Szybko nawiązują przyjaźnie i potrafią je pielęgnować latami. Każdy dobrze się czuje w ich towarzystwie. Panują nad własnymi emocjami. Pomarańczowy wpadający w brąz oznacza lenistwo i nieodpowiedzialność, a wpadający w zieleń – kłótliwość i agresję. Wady: lenistwo i obojętność. Żółty Nadążyć za kimś z taką aurą to prawdziwa sztuka. Żółci są za szybcy, zbyt śmiali i wyrastają ponad przeciętność. Ich energia i entuzjazm są zaraźliwe. Chętnie się uczą nowych rzeczy, byle nie za dużo naraz, bo równie szybko się nudzą. Są niezwykle towarzyscy i potrafią rozmawiać na każdy temat – nawet, gdy się na nim nie znają. Często podziwiani, wręcz uwielbiani, ale bywają też irytujący. Kreatywność to ich mocna strona. Czysty odcień jest barwą oświecenia, jaskrawy – uczciwości. Żółty wpadający w czerwień zdradza zmysłowość, a w brąz – nieszczerość i słabość charakteru. Brązowe prążki mogą zapowiadać chorobę psychiczną. Wady: skłonność do wyolbrzymiania faktów, a nawet do kłamstwa. Zielony To kolor spokoju i przyrody. Taki jest też potencjał „zielonych”. Lubią spokój, a wielu z nich obdarzonych jest zdolnościami uzdrawiania. Jednak barwa ta nie jest jednoznaczna, z jednej strony oznacza łagodność i przyjacielskość, z drugiej często zdradza przesadną nieugiętość charakteru. Nasycona zieleń jest charakterystyczna dla ludzi dobrych, chętnych do pomocy. Spotyka się ją u lekarzy, pielęgniarek, nauczycieli. Zielony przechodzący w niebieski pokazuje prostolinijność i szczerość, a wpadający w żółty zdradza notorycznego kłamcę. Wady: brak elastyczności i sztywność poglądów. Niebieski Jest barwą osób witalnych, długo zachowujących młodość i wdzięk. „Niebiescy” często są inteligentni ponad przeciętną, błyskotliwi i szczerzy, otwarcie wyrażają swoje przekonania. Niebieski to barwa duchowości i mądrości. Jasnoniebieski obrazuje niezdecydowanie, ciemnoniebieski – rozwój duchowy. Wady: pewien brak konsekwencji, słomiany zapał. Indygo Oznacza powołanie, oświecenie i predyspozycje do nauczania innych. To barwa ludzi z misją. Są gotowi poświęcić życie dla ratowania innych. Męczą się, jeśli nie mogą komuś pomóc. Są skłonni wziąć na swoje barki odpowiedzialność za cały świat. Wady: brak asertywności, niedbanie o siebie, podatność na manipulacje. Fioletowy Nie przez przypadek to kolor biskupi. Fioletowa aura pokazuje rozwój duchowy, zdolność do nauczania innych i możliwość przeżycia oświecenia. Kto swego potencjału nie realizuje, prędzej czy później przeżyje kryzys egzystencjalny, straci sens życia. Dopiero, gdy „fioletowi” wchodzą na ścieżkę duchową, poszerzając swoją wiedzę, ich aura powiększa się i pulsuje. Zmienia się także ich życie, dzięki czemu osiągają spokój i poczucie, że odnaleźli swoje miejsce na Ziemi. Fiolet wpadający w purpurę jest symbolem duchowości. Wady: pewna wyniosłość, poczucie bycia lepszym, co utrudnia nawiązywanie przyjaźni. Srebrny Niewielu ludzi ma srebrną aurę, to niepokorni ideowcy, którzy bronią swej wizji świata do upadłego. Są nią tak pochłonięci, że żyją gdzieś poza rzeczywistością, oderwani od codzienności. Wady: brak praktyczności, nieumiejętność radzenia sobie z prozą życia. Złoty Ludzie o takiej barwie aury mogą wszystko, byle po czterdziestce! Ich życiowy potencjał uruchamia się dość późno. Mogą realizować wielkie przedsięwzięcia, przecież złoto to barwa władców. Jednocześnie są bardzo skromni i pracowici. Lubią ciężko pracować, są cierpliwi, potrafią wyznaczyć sobie i zrealizować najbardziej ambitne cele. Wady: niedocenianie swoich możliwości, uciekanie przed przeznaczeniem. Beata Markowska

kolor czerwony z odcieniem brunatnym